Index
Jinx Lore "Hold on, let me open my box of care. -Oh wait! It's empty."
De zon kwam net op in de stad. In de verte zag men de oranje, roze, paarse en blauwe kleuren die aanduiden dat ze zon op zou komen. Vaak kwam ze zon al snel op. Maar nu verlichtte iets anders de straten voor enkele seconden. Een knal kwam er vlak na. In de verte klonk een hysterisch gelach en nog een knal. De lucht vulde zich met een afstandelijke brand geur. Weer een hysterisch lachje, maar dit keer met voetstappen. Om de hoek van een steeg welke eerst niet leek op te vallen, rende opeens een meisje de straat op. Blauwe lange vlechten deinzen op en neer op haar passen en haar kisten maken een zwaar geluid op de straten. Haar krankzinnige gezicht toont alleen al dat zei achter de klappen zit.
Jinx is de naam van deze jonge dame. Haar naam betekent letterlijk verpesten in het Engels en misschien doet ze daarom wel zo krankzinnig. Over de rechterkant van haar lichaam zijn wolken en kogels getatoeeerd. Haar kleding is vrij zomers voor een winter periode. Maar he, ze voelt er zelf toch niet veel van. Haar ogen schoten over de omgeving terwijl ze met haar roze minigun over de staat rende. Op haar rug hing een soort haai, een wapen, dat was duidelijk, en het leek op een soort rocketlauncher. Aan haar been hing een kleiner wapen waar blauwe stralen doorheen leken te lopen. Tevens hingen er op haar rug een soort granaten, maar die zou ze nooit vaak gebruiken. Ze liet er een achter op de grond welke begon te klapperen. Zodra er iemand in zou stappen zouden ze als door magie even vaststaan. Zij noemde dat altijd een stun.
Jinx rende alleen maar harder en ze lachtte. Ze was een beetje hysterisch en helemaal enthousiast over het feit dat in de verte een huis zo goed als kon tegen de vlakte was aangebrand. Ze hadden wel even eerder Mogen komen om haar van haar plannen af te houden. Ze lachtte krankzinnig en stopte toen met rennen. Ze liet haar wapen los en begon nu gewoon te lopen. Ze nam een vlecht in haar hand en begon te draaien. "She's such a loser... Always ready to cry..." Ze lachtte weer en liep nu gewoon rustig over straat, alsof er niets gebeurd was. Een brede glimlach in combinatie met die twee krankzinnige, rode ogen. Ergens zou juist alleen dat al verdacht zijn.
